Biz ateistin taşıdığı inançsızlık sıfatını sevmiyoruz. O sıfatına dostluk göstermiyoruz. Kuran da da bu sıfatına muhabbet haram kılınmış. Bu yasak , Yahudi, hristiyan, ateist  ile yahudiyet ve nasraniyet, ve ateistlik olan yönleri ve görüntüleri hasebiyledir.

Hem de bir adam zâtı için sevilmez. Belki muhabbet, sıfat veya san’atı içindir. Öyle ise herbir müslümanın herbir sıfatı müslüman olması lâzım olmadığı gibi, herbir kâfirin dahi bütün sıfat ve san’atları kâfir olmak lâzım gelmez.

Bundan dolayı müslümana ait olan bir sıfatı veya bir san’atı, hristiyan yahudi veya ateistte beğenmekle o yönüne dost olmak hatta o yönünden faydalanmak neden caiz olmasın? Elbette caizdir.

Belki de bu yönlerinden dolayı dostluk ona islamın kur’anın hakikatlerini anlatmaya… belkide müslüman olmasına vesile olur.

Yani  seveceksin fakat  müslümana ait olması gereken ve onda bulunan sıfatlarıdan dolayı… bu günah değil.